- CONFECTORES
- CONFECTORESοἱ παράβολοι, qui ad bestias pugnabant et illis conficiendis operam suam locabant. Sueton. in Aug. c. 45. Confectores ferarum.Quos proin hinc παραβόλους, i. e. desperatos, appellabant: voce ad Christianos postea extensâ quod sibi non parcerent, atque animam libenter pro Deo suo ponerent, Lactantius, de Iustitia, l. 5. Vide quoque hîc passim, vocibus Audaces, Bestiarii, Pancarpum, Parabolarii, Speatus. Sed et Consectores, tinctores dicti atque infectores. Dicebantur enim confici coria Latinis, quae subiguntur. Nam et dum tinguntur, domari quoque solent et subigi, ut melius colorem accipiant et imbibant, quod munus est τῶ Βυρσοδεψῶν, qui Coriarii Latinis dicti. Certe, quod βάπτειν Theophrastus, Plinius conficere vocat, l. 13. c. 6. Etiam tus Syriae mascula fert, sterili feminâ, foliô ulmi paulo longiore et pilosô, foliorum semper inter se contrariis pediculis, gracili brevique ramô. pelles candidae conficiuntur iis. Ubi de Rhu loquitur, quam perperam Editores in Tus mutârunt. Hinc itaque Confectores, protinctoribus, ut dictum et infectoribus, apud Vopisc. in Aureliano, c. 29. Missis diligentissmas confectoribus: et apud vererem Iuvenalis Interpretem, Toga palmata Tyriâ purpurâ confecta, i. e. Serrana: quod a coriis traductum, Στύψις δερμάτων, quoque id dicitur: eo quod pleraque eorum, quibus conficiuntur pelles, aut lanae inficiuntur, τῇ δυνάμει ςυπτικὰ sint; vel potius, quod premendo ac subigendo color affricctur pellibus. Sunt autem illa, folia τῆς ῥοῦ, alumen, malicorium, galla et similia. Vide Salmas. ad Solin. p. 465. et infra verbum Conficere, it. Stymma.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.